19 Aralık 2016 Pazartesi

28

"Bir heves, başlıyorsun yazmaya, ama bir an geliyor, kalemden tozlu mürekkepten başka şey akmaz oluyor, bir damlacık yaşam sızmıyor, yaşamın tümü dışarıda, pencerenin dışında, senin dışında; artık bundan böyle yazdığın sayfaya asla sığamayacakmışsın, bir başka dünya açamayacak, gereken sıçrayışı yapamayacakmışsın gibi geliyor. Belki de böylesi daha iyidir, belki de neşeyle yazdığın zamanlar ne mucizeydi, ne Tanrının inayeti: günahtı, putlara tapınmaydı, kibirdi belki. Bunların dışında mıyım öyleyse? Hayır, yazmakla iyiye doğru gitmedim: Yalnızca sabırsız, dünyadan habersiz gençliğimin birazını tükettim. Bu kırgın sayfalar ne işime yarayacak? Kitap olsun, adak olsun, değeri senin değerinden öteye geçmez ki. İnsan yazmakla kendini kurtarır diye bir şey yok. Yazarsın, yazarsın, bir de bakarsın ki ruhun elden gitmiş bile."

(Italo Calvino - Varolmayan Şövalye)