Beşinci dönemin de son merdivenlerine çıktık artık. İlk final de geldi, geçti.
Dikkatimi çeken bir şey: Finallerde ve hatta tüm sınavlarda öğrenciden çok misafir gibiyiz. Umduğumuzu değil de bulduğumuzu yiyoruz sürekli. Bazen öyle yiyecekler geliyor ki insanın önüne artık midesi almıyor. Arkadaş anladık, patlıcan musakka var. Ama neden imam bayıldı da servis ediliyor? Yetmezmiş gibi bir de karnıyarık... Hayır, patlıcan da yiyemediğim tek besin kaynağı şu hayatta. Bu bana yapılır mıydı be?
Neyse, artık önümüzdeki öğünlere bakacağız. Ah vah etmenin bir anlamı yok...
kardeşim sağlık olsun inşallah ilerde bunlar düzelir de gelecek nesiller sıkıntı yaşamaz ve ülkemiz için güzel bir geleceğe sahip olmamıza vesile olurlar...blogun da hayırlı olsun:))
YanıtlaSilTeşekkür ederim. Bundan sonra internet aleminin benden çekeceği var. :))
YanıtlaSil