Finallerin Ardından

Eveeeet sayın seyirci, üniversite serimizin yedinci kitabını da bitirdik. Adrenalinin yavaş yavaş yükseldiği ve yayınlanan son kitap itibariyle tavan yaptığı bu seride yazarın (yani benim) dediğine göre en az bir kitap daha çıkacakmış. Hatta son kitabın Haziran ortalarında raflarda (değil tabii, yine burada) yerini alması bekleniyormuş.

Yazarla daha bugün yaptığım görüşmeyle önümüzdeki kitap için bir iki önbilgi edindim. Dediğine göre sekizinci kitap serinin adrenalini en yüksek ve karakter ilişkileri açısından en karmaşık kitabı olacakmış. Serinin şu ana kadarki gidişatına bakarsak akıl almaz olayların bizi beklediğini rahatça söyleyebiliriz.

Serinin bundan başka kitabı olacak mı sorma ise net bir yanıt alamadım. Olmaması için elimden geldiğince kendimi zorlayacağım diyor yazar. Fakat biz okurlarını üzmemek adına da güzel bir haber veriyor. Üniversite serisi biter bitmez yeni bir projeyle karşımızda olacağını belirtiyor. Konusunu sorduğumuzda şimdilik üzerinde çalışıyorum, netleştirmeden bir şey söylemem doğru olmaz diyerek konuyu kapatıyor.

Gerçeğe dönersek;

Üniversite hayatımın; hatta tüm eğitim hayatımın en zor dönemini geride bıraktığım şu günler itibariyle hem mutluyum, hem gururluyum hem de huzurluyum. Çok tuhaf bir dönem oldu, her açıdan. Psikolojik olarak yıpratıcı olması bile yeterince açıklayıcı olsa gerek. Sinir harbi şeklinde geçti desem yanlış olmaz diye düşünüyorum. Ama geçti gitti, bunu da atlattık kazasız belasız.

Şimdi önümde son dönem olması için elimden geleni yapacağım bir sekizinci dönem var. En zoru, en yorucusu olacak. Olsun. Sorun değil. Tek istediğim hedeften saptıracak saçmasapan işlerle meşgul olmak zorunda bırakılmamak. O zaman hem hayattan hem de kendimden soğuyorum. Pes de etmiyorum aksi gibi, inada bindiriyorum. Haliyle o zaman da yoruluyorum. Bıkıyorum, avaz avaz bağırmak istiyorum. Hiçbir şey yapamadan geçirdiğim zamanlar oluyor fakat eninde sonunda yapmam gerektiğini bildiğimden kendimi toparlayabiliyorum.

Peki, niye bunları söylüyorum?

Teşekkür etmek için... Şu ana kadar yanımda olan aileme, dostlarıma, arkadaşlarıma ve tabii ki kendime teşekkür etmek için. Burada kelimelere dökerek anlamını yitirmek istemediğim kadar çok teşekkür ediyorum. İyi ki varsınız. Siz benim yanımda olduğunuz sürece ben de elimden gelenin en güzelini yapmaya çalışacağım. Söz! 

Yazımı bu ara tatilde çeşitli sebeplerden ötürü gidemeyeceğim köyümün fotoğrafı ile bitiriyorum. Çok özledim...