Meraklı bir insanımdır. Zaman zaman acaba anne olmak nasıl bir his diye merak ettiğim de olur o yüzden. Anne olmak... Aslında çok ama çok basit. Erkeğim, bitti. Ne düşünüyorsun, değil mi? Ama işte öyle değil. Merak...
Geçmiş senelerde bir araştırma okumuştum. Bir insanın çekebileceği fiziksel acıları sıralamışlar. İlk üçte doğum yapmak, böbrek taşı düşürmek ve diş ağrısı çekmek varmış. Erkekler zaten doğum yapma eşiğinden aşağıdalarmış. Yani bir kere o kadar dayanıklı değiliz. Doğum anında gidiyorsun yani kafadan. Beden kaldırmıyor.
Ama kadınlar bunu yapabiliyor, anneler yapabiliyor. Bu yüzden bence her anne biraz süper kahraman. Mesela güdümlü terlik fırlatma konusunda da uzmanlar. Sonra, bildiğin düşünce okuyabiliyorlar. Anne dediğimiz organizma, evladı ağzını açmadan sıkıntısını bilebiliyor. Evet evet, süper kahraman ya bu anneler.
Kendimi zorluyorum, en eski anımda üç yaşındayım. Belki azcık daha büyüğüm. Ama ondan öncesi yok, sıfır. İşte burada yine devreye anneler giriyor, annem giriyor. Hayatımdaki her şeyin ilkini ondan öğreniyorum. Ne zaman, saat kaçta doğmuşum? Hangi hastalıkları geçirmişim? Ne zaman konuşmuşum, ilk ne demişim? Ne bileyim, ölüm tehlikesi atlatmış mıyım? Bir sürü soru, bir sürü. Tüm cevaplar annemde. Allah'a şükür kadında da bir hafıza var, günü bile hatırlıyor. Ben öğrencilik zamanımda tatil zamanları bile karıştırırdım günleri. Yine uzun tatilim olsun, yine karıştırırım gerçi.
Bu durumda annem, benim bile kendimden esirgediğim sistem dosyalarımı bana hiç sıkıntı çıkarmadan ve defalarca verebilen bir sunucu. Hehehee, görüyorsun değil mi Haşmet? Adam oldum da anlamayacağın cümle kuruyorum. Son onca uğraş, büyüt, adam etmeye çalış. Sonuç bu. Ama bence sen sırf bu anlamadığın cümle için benimle gurur duyuyorsundur. Zira okumanın önemini o kadar hissettirdin ki bana başka şansım yoktu, okuyacaktım. Okuttun(uz), Allah razı olsun.
Tabii burda Haşmet babaciimi anmazsam çarpılabilirim. Ama madem kapitalist düzene uyduk bir kere, onunkini de zamanı gelince yazarım. Ayrıca benim babam hepinizin babasıyla on numara anlaşır. Prensip olarak şiddete karşıyız.
Ne diyordum Haşmet? Bu arada annemin adı Sevim, babamınki de Cahit. Neden Haşmet diorsun diye merak edenleriniz için anahtar kelime Sürahi Hanım. Gerisi sizde.
Kısacası annem, seni çok seviyorum. Yaptığın sarmaları da çok seviyorum. Yeri geldi mi kızmanı da seviyorum. Kahkaha atmanı da seviyorum. Seni özlemeyi bile seviyorum. Seninle geçen her an sevimli, sensiz geçen her an sevimsiz. Anneler Günün kutlu olsun.
Tabii ki tüm annelerin, anne adaylarının da Anneler Günü kutlu olsun. Tüm annelerimizin ellerinden öperim. Kendimizi sizlere borçluyuz. İyi ki varsınız.
"Göğsünden ilk sütü emdiği an.
Öyle yükseldi ki ruhu Havva'nın, başı arş-ı rahmana vardı.
Cennetten sürgün edilmiş kadının cennet şimdi ayaklarının altındaydı."
(Nazan Bekiroğlu - Lâ: Sonsuzluk Hecesi)
merhaba,
YanıtlaSilbelki haddim degil ama harika bir yazi pardon duygulari kaleme almissiniz, bu guzel gunde bir anne ancak bu kadar guzel anlatilabilinirdi.ve her seyden ote annelerimiz oldugu ve bizi bu kadar ozel ve ayricalikli yaptiklari icin bence dunyada en merak ve istek duyulasi konuma onlar sayesinde bizler sahibiz:) annenizin ve tum annelerin, daha dogrusu meleklerin anneler gunu kutlu olsun.(bu vasitayla da kutlamis olayim:))
Merhaba,
SilHaddim değil ne demek, estağfurullah. Teşekkür ederim güzel düşünceleriniz için. Her zaman beklerim. :))
Ben babayı merak ettim , günü çabuk galsin ...:)
YanıtlaSilHahaa, çok hoşuma gitti bu yorum. İnşallah... :)))
SilHarika bir yazı, ne güzel anne ne güzel evlat :) Sevgiler...
YanıtlaSilÇok teşekkür ederiz. Saygılar... :)
SilNe güzel böyle sevgini doyasıya göstermek. . Prensip meselesi uzaktan severim bizimkileri :) yazına bayıldım, mutluluğunuz daim olsun efendim.
YanıtlaSilTeşekkür ederim efendim. :))
SilYani tabii aile içi işlere karışmamak lazım ama bu prensibini biraz esnetebilirsin bence. Bakarsın lazım olur sonra. :)
"Kısacası annem, seni çok seviyorum. Yaptığın sarmaları da çok seviyorum. Yeri geldi mi kızmanı da seviyorum. Kahkaha atmanı da seviyorum. Seni özlemeyi bile seviyorum. Seninle geçen her an sevimli, sensiz geçen her an sevimsiz." o kadar güzel ki hislerimi bir yazıda okumak çok duygulandırdı beni ellerine sağlık geç olsa da şimdi girebildim bloga o yüzden ve bu güzel yazıya yorum yazmadan edemedim, annem dünyanın en kıymetlisi ötesi yok bazı şeyler için kelimeler çok çaresiz hiç anlatamıyor insan ne dese sanki hep eksik tam karşılamıyor, onların her günü kutlu olsun nefesi bile insana yeter bu nasıl bir sevgidir bu nasıl bir huzurdur... Allah onları başımızdan eksik etmesin, annenin de anneler gününü kutlarım Mustafa sevgiler..
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim Saadet. Söylediklerine can-ı gönülden katılıyorum. Var ol. :))
SilBu arada bir an 'hislerimi bir yazıda okumak' deyince telif hakkı falan mı isteyecek acaba diye düşündüm ama neyse ki öyle değilmiş. :))))
hahah ne kadar duygulanmışsam artık az daha onu da isteyecektim :))
SilHahaa... :))
Sil