Özdemir Asaf - Çiçek Senfonisi

"Benim söylemek için çırpındığım gecelerde,

Siz yoktunuz."

Büyük şair, kelime cambazı Özdemir Asaf ve tüm şiirlerinin toplandığı eseri Çiçek Senfonisi ile herkese merhaba.

İlk defa bu yıl bu denli fazla şiir okudum. Orhan Veli, Cemal Süreya, Cahit Sıtkı (özellikle yalnızlık ve ölüm üzerine yazdığı şiirleri çok beğenmiştim mesela), hatta Edgar Allan Poe derken şimdi de Özdemir Asaf. Hepsi birbirinden güzel şiirler yazmış ama hiçbirisi Özdemir Asaf gibi kelimelerle kafa bulmamış diyebilirim.

Bazı şiirleri içinde öyle mısralar var ki başlı başına birer şaheser. Mesela, 'Ölümümden Biraz Sonra'da geçen 'Gözlerim dışına kapalı, içine açık' gibi… Halbuki ben olsam en fazla 'Vay arkadaş, ölmeyeydik iyiydi' falan derdim en fazla. Pek sanatçı ruhlu birisi olduğum söylenemez, evet.

  

"Bilme, niçin biliyorsun…

Seni saran aşkların farkındasın, şiirle.

Unutmak isteyorsun, unutamayorsun,

Aynı kelimelerle."

Kitap epey kalın, yani Özdemir Asaf epey bir eser vermiş. Özellikle işaretlediğim ve beğendiğim birçok şiir var. O yüzden tek tek hepsini belirtemeyeceğim. Bunların arasında artık resmen internete mal olmuş olanlar olduğu gibi benim ilk defa okuyup çok beğendiklerim de vardı haliyle. Eminim sizler de çok beğeneceksinizdir birçok şiirini.

Yani mesela insan böyle ağır ağır, düşünceli düşünceli Seni Seyrederdim'i okusa beğenmez mi Allah aşkına? Bakın beğenmezseniz diye uyarıyorum, dikkatli okuyun. Sonuçta 'Çocukluklar çocuklardan azdır' şeklinde bir tespit yapabilmiş birisinden bahsediyoruz (Şimdinin isimli şiirinde). Başka da bir şey demiyorum.

Sayfalarca anlatılabilecek bir kitap aslında Çiçek Senfonisi. Ama alıp okumanın tadı bir başka. O yüzden herkese tavsiye eder, gerekirse kefil de olurum. Sonuçta kooca Özdemir Asaf'a kefil oluyorum, benim için gururdur. Ama fazla yüklenmeyin, ben de insanım. Kapanışı bu kısa ama etkili şiirle yapmak istiyorum. Şiirin adı: Zoru. Buyrunuz ve esen kalınız.

"Bir gün,

Herkes kendi bahçesine, derlerse…

Hazır mısınız."

NOT: Bu arada gençler ve hep genç kalanlar, Lavinia dediğimiz eser Feridun Düzağaç'ın bir şarkısıdır, evet ama aslında Özdemir Asaf'ın bir şiiridir. Arz ederim, benim gibi cahil kalmayın. :)

NOT 2: Bir de 'Soru' isimli bir şiiri var Özdemir Asaf’ın. Bu şiir hakkında fikirlerinizi de almak isterim açıkçası.

NOT 3: Farkındayım notlar yazının kendisinden uzun olacak nerdeyse ama An isimli şiiri de okuyun eliniz değmişken. :)

NOT 4: Oldu olacak O Yolda'yı da okuyun bari.

NOT 5: Şaka şaka, bitti. :)