Bazı Rüyalar

O kadar emindim ki gerçek olduğundan, o kadar emindim ki...

Pek sık rüya gören birisi değilim ya da gördüğümün farkında olan birisi değilim, anımsamam bile çoğunu. Ben dün gece yine acayip bir rüya görmüştüm de neydi ki acaba diye düşündüğüm ve yanıt bulamadığım çok olur.

İnsan bazen rüya görürken rüyada olduğunu bilir hani, hatta uyanıp tekrar uyuyarak rüyasına devam ettiği dahi olur. Mümkündür, kendimden biliyorum. Çünkü kısmen uyanıp o ne saçma şeydi öyle, insan rüyasında bile boş işlerle mi uğraşır arkadaş dediğim vakidir. Uzatmayayım.

Geriye kalan çok küçük bir grup var; 'bazı rüyalar'. Gerçek hayattan daha gerçek gibi olan ve rüyanın içinde (bakın eminim) bu kesin gerçek, rüya falan olamaz dediğim bir grup var. Demek istediğim, rüya (ya da o anki haliyle gerçek) o kadar güzel (belki de mükemmel) ki korkuyorum 'ya değilse?' diye resmen, tadını çıkaramıyorum. Ya ünleminin bu tip cesaret kırıcı yerlere bu kadar güzel uymasından nefret ediyorum. Belki de o olmasa insan biraz daha cesur olacaktı, bir ihtimali bilmeyecek, düşünmeyecekti.

Dün gece bu küçük gruba dahil olan rüyalardan birisini gördüm yine, görmüşüm daha doğrusu. Sabah uyandığımda hepsinin bir düş olduğunu fark etmemle moralimin çökmesi bir oldu.

Aradığım bir şey var, onu bulmuştum rüyamda. Hatta birisine 'bak işte gerçek mutluluk bu, sanki karnımda ağrı gibi bir his, bir ağırlık var' gibisinden bir laf ettiğimi bile hatırlıyorum. Niye uyandım ki lan? O kadar güzeldi ki... Nihayetti... Nihayet... 'Oh be!'ydi, 'biliyordum!'du.

Değilmiş.