J.D. Salinger - Çavdar Tarlasında Çocuklar

Size bu lanet kitaptan bahsedeceğim. Dün gece okudum ve harikaydı. Harika! Bu laftan nefret ederim. Aslında sizi tınlamayan ama bir an önce de toz olmanızı isteyen insan lafı gibi... Harika! Bitiyorum buna.

Biliyorsunuz bizim Pinuccia bir etkinlik başlattı. Bu kitabı da onun için okudum. Bay Salinger, Holden Claufield'ın kafasına sokuyor bizi. Yani, sokuyor işte. Holden oluyorsunuz. Bir süre sonra onun gibi düşünmeye başladığınızı fark ediyorsunuz. Bazı insanlar böyledir, az biraz konuştuğunuzda etkisi altına alırlar sizi. Holden sizsinizdir artık. O lanet kafanızın içinde ondan başkası yoktur.

Bizim Holden da on yedisinde ergenin teki. Kovulduğu okullar, insanlar hakkındaki fikirleri bitmek bilmez. Sürekli düşünür de düşünür. Yani, demek istediğim, farkındadır. Anlarsınız ya, boyu gibi aklı da uzundur aslında. Gerçi bunu lanet kitabı okuyup sizin yorumlamanız gerekir. Böyle insanlara acıyorum. Acıyorum, yani bilirsiniz, her şeyi diğer insanlardan beklerler falan. Rezalet bir durum, gerçekten rezalet bir durum...

Kitabı bugüne kadar okumamamın sebebi isminden kaynaklanıyor. Şaka yapmıyorum. Yani, Bay Steinbeck'in Gazap Üzümleri gibi bir şey bekliyordum. Ön yargılı herifin tekiyim işte. Şimdi kendimi pencereden dışarı atmak istiyorum. En azından zemin kattayız ve kendimi atsam da bir halt olacağı yok. Böyle sahtekarlardan da nefret ediyorum.

Hakkını vermeliyim, çünkü eğlenceli bir kitap Çavdar Tarlasında Çocuklar. Holden gibi bir arkadaşınız olmasını istersiniz. Gerçekten istersiniz. O lanet kafasının içinde neler dönüyor bilmek istersiniz. Her şey hakkındaki kesin görüşlerini duymak istersiniz. Zaten geri zekalı herif hep kesin konuşur. Neyse... Keşke şimdi burada olsaydı ya da telefon açabileceğim bir mesafede. O fiyakalı lafları kendi sesinden duymak isterdim.

Coşkun Yerli de kıyak adam, bilirsiniz. Bay Salinger konuştuğu gibi yazmış. Yani, bunu çevirmek kolay değildir. O lanet olasıca yerel ifadeler, adı üstünde işte, yereldir. Anlarsınız ya. Başka dilde aynı duyguyu vermek zor iş, Bay Yerli bunu becermiş. Çok iyisin ahbap.

Neyse, çok konuştum. Bazı insanlar böyledir. Bizim ...... abi gibi, bilirsiniz, sürekli konuşur. Araya bir laf sokmanız mümkün değildir. Kendi şikayetlerinden bahseder durur. Neyse ki Ramazan'dayız ve bir aydır yemek için bir yere gitmeme gerek kalmadı. Yoksa bu Allah'ın belası sıcakta bir de o lafları dinlemek çok sıkıcı olurdu. Ben de biraz onun gibiyim sanırım. Sıradan bir konusu olan bu lanet hakkında bile bu kadar konuşabiliyorum. Aslında bu Bay Salinger için harika bir şey, benim için kötü. Harika! Bu laftan gerçekten nefret ediyorum.

Aşağıya bir iki alıntı koyacağım. Onları okuyun. Sonra insanları sevin, tıpkı Holden'ın kardeşlerini sevdiği gibi. Holden'ı da sevin. O lanet kafasının içindekileri anlamak için bu kitabı okuyun. Ona hak verin, gülün, eğlenin. Vay canına, amma da konuştum. Bana sorarsanız, kimsenin bu kadar konuşmasına izin vermeyin. Hadi şimdi dağılın.

• Bir kitabı okuyup bitirdiğiniz zaman, bunu yazan keşke çok yakın bir arkadaşım olsaydı da, canım her istediğinde onu telefonla arayıp konuşabilseydim diyorsanız, o kitap bence gerçekten iyidir.
• Bu entelektüel dedikleri herifler, her şey denetimleri altında değilse, entelektüel bir konuşmadan hiç hoşlanmıyorlar.
• Öldü, biliyorum! Bilmediğimi mi sanıyorsun? Ama, onu yine de sevebilirim, değil mi? Bir insan öldü diye onu sevmekten vazgeçmek zorunda mısın, Tanrı aşkına; özellikle de, hayatta olanlardan bin kez daha iyi kalpli bir insansa?
• Olgunlaşmamış insanın özelliği, bir dava uğruna soylu bir biçimde ölmek istemesidir, olgun insanın özelliği ise bir dava uğruna gösterişsiz bir biçimde yaşamak istemesidir.
• Sakın kimseye bir şey anlatmayın. Herkesi özlemeye başlıyorsunuz sonra.