6 Ay

"Beklemenin ne olduğunu tamamen unutmuş gibiyizdir. Sabır neredeyse bir boşluğa dönüşmüştür. Unuttuğumuz şudur ki; doğru şey için doğru zamanı bekleyebilmek en büyük erdemimizdir. Varoluş, doğru zamanı beklemektir, doğru zamanda doğru yerde olmaktır belki de. Bunu ağaçlar bile bilir! Çiçeklerin ne zaman açacağını, yaprak dökümünün ne zaman başlayacağını veya gökyüzünün altında nasıl çırılçıplak kalınacağını... Çırılçıplakken de güzeldir ağaçlar, eski güzel günlerin anısına ve eskiyi bildikleri için inançla yeni baharlarını beklerler. Yeniden parlayacakları zamanı...

Beklemeyi, nasıl bekleneceğini unutmuşuz. Her şeyi hemen şimdi istiyoruz. Telaşla istiyoruz. Deliler gibi. Bu, insanlık için büyük bir kayıp. Sabırsızlık da sabır gibi bulaşıcıdır çünkü. İnsan sessizce içinde büyüyecek bir şeyi beklediğinde, gerçek kendine dönecektir. Dönmek, varmaktır. olmaktır... Ve bir gün bir kıvılcım tutuşacaktır, ben olduğun seni tutuşturacak, alev alev yakacaktır. İşte o zaman tamamen yanacak, bambaşka biri olarak yeniden doğacaksın. Benliğin paramparça olacaktır. Yeniden tanışacağın o asıl sen her şeyin doğrusunu bilendir. Törenleri, kutlamaları ve hayatın gerçek tadını o bilir.

Zihnini açık tut. Hamile bir kadın gibi bekle. Acele etme. Beklemek oturup beklemek değildir. İnci tanesini yaratmaya girişmiş istiridye ol bak ya da bir ağaç dik ve bekle. Sabırla, sakince ama heyecanla bekle. Akıllı ol, okullu ol, sabır ol, sabriye ol. Bırak doğa kendi işini yapsın, sen de kendi işini. Şafak sökerken getirdiği gizeme inan. Ve kendi şarkını öğren. Kendini söyle."

Kaynak: burası.